ديابت، بيماري متابوليك مزمني است كه در آن اختلال درسوخت و ساز مواد نشاسته اي، پروتئيني و چربي ها، در اثر كاهش ترشح انسولين يا كاهش حساسيت سلول ها به انسولين به وجود مي آيد.
مطالعات مختلف شيوع آن را در جامعه در طی۱۵ سال گذشته ۵ درصد تخمين زده و آن را يكي از خطرات تهديد كننده سلامت بشر در قرن ۲۱ دانسته اند، چنانچه در حال حاضر حدود ۲۰۰ ميليون نفر فرد مبتلا به ديابت در سراسر جهان زندگي مي كنند و اگرعاملی از شيوع اين بيماري جلوگيري به عمل نياورد، تا سال۲۰۲۵ آمار مبتلايان به رقم تقريبي۳۳۳ ميليون نفر خواهد رسيد.
.عوارض دیابت بر مشکلات جنسی مردان
شايع ترين مشكل جنسي در مردان ديابتي، ناتواني جنسي يا اختلال در نعوظ اندام تناسلي است. اين مشكل مي تواند بر كيفيت زندگي فرد تاثير منفي بگذارد. مردان مبتلا به ديابت، علاوه بر احتمال ابتلا به ناتواني جنسي، ممكن است به اختلال هاي جنسي ديگري از قبيل زودانزالي، ديرانزالي، برگشت انزال به مثانه و بي ميلي جنسي نيز مبتلا شوند. بخشي از اين عوارض مربوط به پيش رفت بيماري ديابت و بخشي ديگر نيز ناشي از داروهايي است كه بيمار براي كنترل عوارض ديابت مصرف مي کند. مشكلات مختلفي از جمله درگيري اعصاب محيطي، تنگي عروق و به ويژه اختلال عملكردي پوشش داخلي رگ ها موسوم به اندوتليوم كه نقش عمده اي در نعوظ اندام تناسلي مرد ايفا مي كند، فشارخون بالا و نارسايي مزمن كليه ها ناشي از ديابت در بروز و تشديد اختلالات جنسي مردان نقش دارند.
عوارض دیابت بر مشکلات جنسی زنان
زنان مبتلا به ديابت نيز همانند مردان در صورت عدم مهار كافي بيماري، با مشكلات جنسي رو به رو مي شوند. كاهش ميل جنسي، نرسيدن به اوج لذت جنسي يا اصطلاحاً ارگاسم، كاهش برانگيختگي جنسي، درد هنگام مقاربت و عفونت هاي مهبل با فراواني متفاوت در بسياري از زنان مبتلا به ديابت مشاهده مي شود. همه علل و عواملي كه به بروز اختلالات جنسي در مردان مبتلا به ديابت مي انجامد، مي توانند در بروز اختلالات جنسي زنان مبتلا به ديابت هم سهيم باشند
مديريت مناسب ديابت و رعايت برنامه مهار آن، مهم
ترين كاري است كه فرد بايد براي حفظ سلامت خود و پيش
گيري از بروز عوارض نامطلوب ديابت انجام دهد. مديريت
مناسب ديابت وابسته به انجام سلسله فعاليت هاي مختلفي از
جمله پيروي از برنامه غذايي سالم، ورزش، مصرف دقيق
داروها يا انسولين، پايش روزانه قندخون، تنظيم وزن، اهميت
دادن به بهداشت روان و … مي باشد. مسلماً در اين مسير
اجتناب از برخي رفتارهاي خطر ساز مانند مصرف سيگار،
الكل و مواد مخدر نيز ضروري است.
